Έντομα τροφίμων, αποθηκών ή αποθηκευμένων προϊόντων
Καταπολέμηση
Το έμπειρο επιστημονικό μας προσωπικό πραγματοποιεί πραγματογνωμοσύνη στον χώρο και το προϊόν. Αφού επισημάνει το έντομο και το μέγεθος της προσβολής, προτείνει σχέδιο αντιμετώπισης, για οριστική λύση στο πρόβλημα ειδικά για τις δικές σας ανάγκες, λαμβάνοντας υπόψη, το έντομο και το μέγεθος της προσβολής, το προϊόν, τις εγκαταστάσεις και την πιθανότητα υπολειμματικότητας του φυτοφαρμάκου στο αποθηκευμένο προϊόν.
Η καταπολέμηση των εντόμων αυτών πραγματοποιείται :
Με υπολειμματικούς ψεκασμούς, σε κρίσιμα σημεία, με χρήση αντλίας χαμηλής πίεσης και φορητές συσκευές εκνέφωσης (fogger) δημιουργίας ομιχλώδους νεφελώματος, ώστε να επιτύχουμε την ομοιόμορφη διασπορά του εντομοκτόνου. Οι δραστικές ουσίες χρησιμοποιούνται πάντα σε ποσότητες που επιτρέπει η νομοθεσία για τα υπολείμματα του σκευάσματος, ενώ εφαρμόζονται όλα τα μέτρα προφύλαξης και προστασίας.
Επίσης επεμβαίνουμε με υποκαπνισμό (fumigation), ο οποίος επιτυγχάνεται με τη χρήση ειδικών υποκαπνιστικών μέσων, τα οποία εφαρμόζονται πάντα με την επίβλεψη υπεύθυνου επιστήμονα αφού προηγηθεί προσεκτικός έλεγχος στον προς απεντόμωση χώρο και καλή στεγανοποίησή του. Το πλεονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι η θανάτωση του εντόμου σε όλα τα στάδια του.
Υπάρχουν και οι βιολογικοί τρόποι καταπολέμησης όπως η εγκατάσταση δικτύου φερομονικών παγίδων. Οι φερομονικές παγίδες σύλληψης είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές όσον αφορά στην ανίχνευση και στην παγίδευση εντόμων. Επίσης γίνεται και χρήση φωτεινών και κολλητικών παγίδων.
Για ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα προστασίας συνήθως χρησιμοποιούμε συνδυασμό των πάνω μεθόδων ανάλογα με τις ανάγκες του πελάτη.
Τα έντομα αποθηκών αποτελούν τεράστιο πρόβλημα σε χώρους όπου γίνεται αποθήκευση, επεξεργασία, τυποποίηση και βιομηχανοποίηση προϊόντων πρωτογενούς παραγωγής (γεωργικών, κτηνοτροφικών και λοιπών επεξεργασμένων τροφίμων). Ως τέτοια νοούνται όποια έντομα δημιουργούν ενδιαίτημα και προσβάλουν, υποβαθμίζουν προϊόντα στους προ-αναφερθέντες χώρους. Τα πιο σημαντικά θεωρούνται τα Τribolium confusum (σκαθάρι των αλεύρων), Sitophilus granaries (σιταρόψειρα), Oryzaephilus surinamensis (πριονωτό σκαθάρι δημητριακών), Rhyzopertha dominica (σκαθάρι του ρυζιού), Cryptolestes spp., Lasioderma serricorne, Stegobium paniceum και ανήκουν στην οικογένεια των κολεοπτέρων, ενώ τα πιο σημαντικά λεπιδόπτερα είναι τα Ephestia kuehniella και Plodia interpunctella.
Τα αρθρόποδα αυτά αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για τις επιχειρήσεις (έχουν κριθεί ακατάλληλες ολόκληρες παρτίδες με όσπρια ή άλευρα σε περιπτώσεις μεγάλης προσβολής), αλλά και την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, ιδίως σήμερα με τον επισιτιστικό κίνδυνο που αντιμετωπίζει ο πλανήτης.
Λόγω του μικρού μεγέθους τους (το μήκος των ακμαίων ποικίλει από περίπου 1 mm μέχρι 12 mm ενώ η πλειονότητά τους δεν ξεπερνά τα 5 mm.),
μπορούν να κρυφτούν στις μικρότερες οπές σε αποθήκες και να δημιουργήσουν ενδιαιτήματα, ενώ μπορούν να ταξιδέψουν με πλοία, τρένα, containers, φορτηγά, αεροπλάνα -και με όποιο τρόπο χρησιμοποιεί ο άνθρωπος για να μεταφέρει τρόφιμα -και να εξαπλωθούν σε όλες τις γωνιές του πλανήτη μαζί με το προσβεβλημένο προϊόν.
Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις που ευνοείται η ανάπτυξη μεγάλων πληθυσμών σε μικρό χρονικό διάστημα, εφόσον επικρατούν ευνοϊκές συνθήκες ή μπορεί και να ενέχεται κίνδυνος ανθεκτικότητας που έχουν αναπτύξει τα αρθρόποδα αυτά στα εντομοκτόνα.
